Crack

Crack is een harddrug, een bewerkte variant van cocaïne die gerookt wordt en nog meer verslavend is dan cocaïne.

Werking

De cocaïne wordt gemengd met ammoniak of maagzout en dan gekookt. Daarna kan de gebruiker het roken uit een pijpje of vanaf aluminiumfolie (‘chinezen’), die hij met een aansteker langs onder verwarmt.

Van crack roken krijg je erg snel een kick, sneller dan van het snuiven van cocaïne. Het bloed bereikt de hersenen binnen de 7

à 10 seconden. Je voelt je euforisch en hebt enorm veel energie. Je hebt veel zelfvertrouwen en bent erg alert. Gevoelens van honger, pijn en vermoeidheid verdwijnen. De roes duurt ook korter dan bij cocaïne, zo’n 5 tot hoogstens 10 minuten. Als de roes voorbij is, word je rusteloos, angstig, en wil je zo snel mogelijk opnieuw gebruiken.

Verslaving

Crack is enorm verslavend, nog veel meer dan cocaïne. Net als bij cocaïne gaat het hier om een geestelijke verslaving. Wanneer de effecten van crack na een vijftal minuten uitgewerkt zijn, voelt de gebruiker zich zo slecht dat hij onmiddellijk opnieuw gaat gebruiken. De meeste gebruikers gaan door tot ze volledig uitgeput zijn.

Bij het stoppen duiken ontwenningsverschijnselen op als depressie, vermoeidheid, slaapproblemen, pijn en uitputting. Deze verschijnselen kunnen erg lang aanslepen. In die tijd blijft de verslaafde verlangen naar crack.

Risico’s

Het roken van crack kan de longen veel schade toebrengen. Gebruikers worden ook kortademig en hoesten vaak zwart slijm op. Verder lopen ook het hart- en vaatstelsel zware schade op. Met crack pleeg je roofbouw op je lichaam. Psychologische bijwerkingen zijn onder meer angst, depressie en paranoïde gedachten. Ook tijdens de zwangerschap kan het gebruik van crack zware gevolgen hebben. Het kan leiden tot een miskraam of vroeggeboorte of een baby die geboren wordt met aandoeningen.

Lees meer over: cocaïne , crack , roes , roken , verslaving